Ik schijn op de 1 of andere manier toch een geur te verspreiden of iets uit te stralen. Er zaten vaker mannen achter mij aan. Daar kom ik nog op terug. Jij was niet de enige man die ik aantrekkelijk vond. Maar wel de enige op wie ik verliefd werd. Je was mijn beste vriend, maar hoort nu tot de categorie grootste eikels die ik kende. Krijg ineens weer last van mijn keel, als ik aan jou denk.

 

Heb me ook afgevraagd hoe ik gereageerd zou hebben op een vriend met longkanker, waarmee ik een intieme band had. Die mailde, de stekker er uit te trekken. Kan me niet voorstellen dat ik helemaal niets van me had laten horen. Heb enorm veel geluk gehad. 90% overlijd binnen 5 jaar. 30% van mijn longinhoud werd verwijderd. De randen waren schoon. 6 jaar lang werd ik jaarlijks via een CT-scan gecontroleerd. Ben nu weer van kanker genezen. Nu voor de 3e keer. Mijn DNA is onderzocht. Er werden geen afwijkingen gevonden. Misschien begrijp je hoe hoog ik jou nog heb zitten. Mijn longcapaciteit is nu 30% minder. Maar ik merk er nauwelijks iets van. Je zult nu wel harder kunnen lopen. Maar veel meer zal het niet zijn. Mijn levensverwachting is weer normaal. Mijn vader werd 89 jaar. Mijn moeder is nu 87 en leeft nog steeds. Ze is zelfstandig en rijdt ook nog in een auto. Hoe gaat het eigenlijk met jou moeder? Wat leek jij enorm veel op haar.

 

Met mijn loopbaan ging het erg goed. Via een headhunter kwam ik weer in het westen terecht. Maakte als Programma Manager van miljoenenprojecten bij Fortis en ASR, de kredietcrisis van dichtbij mee. Ben daar zelf prima uit gekomen. Wat ik niet begrijp, is dat jij in je dienstplicht bleef hangen en vlak voor het einde, je bedrijfskunde studie aan de wilgen hing. Jouw eindpraatje was indrukwekkend. In het Engels en wat een publiek. Die van mij was heel wat minder. Ik raakte zelfs, mede door jou, mijn tekst weer kwijt. Omdat je midden in de winter, met alleen een colbertjasje aan, mij onverwacht bezocht en je weer met je handen om mijn middel en stevig vastgeklemd bij mij achterop de motor zat. Raakte daar volledig van in de war en de tekst weer kwijt. Dat koste mij 2 punten. Anders was ik met een 9 afgestudeerd. Maar dat jij vlak voor het einde, na bijna 10 jaar, alles in de wilgen hing. Daar begrijp ik helemaal niets van. Moest je nog zoveel vakken doen, of werd jouw praatje volledig afgekraakt? Wat was er aan de hand? Als je na een paar jaar, door succesvol ondernemerschap stopt, begrijp ik het. Maar in jouw situatie, terwijl je in dienst zat? Kon je het collegegeld niet meer betalen? Zelfs jou werkgever had het niet door. Je liet me nog vol zelfspot, je visitekaartje met titel zien. Hen hiervan nog op de hoogte gesteld? Dat zal wel niet. 

 

Jij hebt mijn leven totaal op zijn kop gezet. Denk dat ik jou ook wel heb beïnvloed. Dat weet ik zeker. Vond jij jou filmpje op Vimeo niet leuk? Het was best populair. Het laten verwijderen? Je had ook gewoon contact met mij kunnen opnemen. Me kunnen mailen. Dan was het zo weggeweest. Maar dat mocht je niet, of durfde je niet. Waarom denk je dat het daar stond? Dat geldt ook voor dit mailtje. Al hoe wel. Begrijp je het nog een beetje? Schaam je je nog steeds niet? Ook niet een heel klein beetje? Weet niet of ik overkom. Het interesseert mij niet heel erg veel. Kan vanuit mijn gezichtspunt, over onze vriendschap en hoe die eindigde wel een boek schrijven of een film of TV-serie maken. Het scenario ligt al klaar. Als ik er wat bij verzin, zelfs meerdere seizoenen. Wat ben jij waardeloos en respectloos met mij omgegaan. Wat bezielde jou? Als ik me in jou verplaats zou ik me diep schamen. Zo had ik een ander niet behandeld. "Wat gij niet wilt dat U geschiedt, doe dat ook een ander niet aan." (Mattheus VII vs. 12 en Luc. VI, 31: ) Zeker niet bij een beste vriend. Zo hebben we elkaar, tijdens onze studie, ooit genoemd.

 

Groetjes,
 

 

 

Artificial Generated Text (AGT) - To be Continued! (TbC)

 

Arnold S. (Neocortex Terminator)